Ας καλωσορίσουμε το 2013

ΑΠΟΨΕ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ
ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΠΕΡΑ...Δ.Τ
 

ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΜΕ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟΣ...Δ.Τ

Ελάτε να κάνουμε μαζί Πρωτοχρονιά

Η γοητεία μιας Γυναίκας

Η πραγματική όμορφη γυναίκα είναι αυτή που η γοητεία της είναι μεγαλύτερη από την ομορφιά της και η προσωπικότητα της ισχυρότερη από τη γοητεία της...!!!

Η Δικαίωση

ΤΙ ΕΥΤΥΧΙΑ... ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΣΑΙ.... ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΤΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ...

Πόσο σ' αγαπώ...

ΕΓΩ ΧΑΡΑ ΜΟΥ Σ' ΑΓΑΠΩ ,
ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΡΟΠΟ ,
ΑΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ Ο ΝΟΥΣ ,
ΤΩΝ ΑΛΛΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ ......

Τι με φοβίζει...

Δεν με φοβιζει να βροντα, να αστραφτει, να χιονιζει.... η ΠΑΓΟΜΑΡΑ της ΨΥΧΗΣ τ'ανθρωπου με φοβιζει..

Να σας τα πούμε;

Τα όνειρα που κάνω...

ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙΑ ΣΕ ΒΑΝΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ..!!!!

Αγάπη και Στοργή!

Η ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ ενός ανθρώπου υψηλής ποιότητας και η ανθρωπιά του,

φαίνεται από την ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ που δείχνει

στα ΚΑΤΩΤΕΡΑ από αυτόν πράγματα, φυτά, ζώα, ανθρώπους...!!

Ποιοι ενδιαφέρονται για μας;

 Κάνουμε τα πάντα για να βλέπουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε να χαμογελάνε, να είναι ευτυχισμένοι... Φοβόμαστε μήπως τους πληγώσουμε άθελα μας... Μα αναρωτιέμαι... Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ποτέ ενδιαφερθεί για το αν θα είμαστε ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι;

Όλα όμως... Προχωράνε...

Κάποιες φορές, γυρνάμε πίσω … ρίχνουμε μια φευγαλέα ματιά, και όλη μας η ζωή περνάει από μπροστά μας, κάποιες πάλι, κλείνουμε τα μάτια προσπαθώντας να μην θυμόμαστε, να μην νιώθουμε, να μην ζούμε…..
Όλα όμως..προχωράνε, τρέχουν, και αναγκαστικά μας κουνάνε, άλλοτε σαν τυφώνας που στο πέρασμά του δεν αφήνει τίποτα ζωντανό, και άλλοτε σαν μια δροσιά.......

ΦΕΡΕ ΧΑΡΕΣ..............

ΣΕ ΜΕΝΑ ΧΡΟΝΕ ΜΗ ΚΡΑΤΕΙΣ, ΠΡΑΜΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΠΟ.....ΦΕΡΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΤΣΟΙ, ΤΩΝ ΑΛΛΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ.............

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

ΤΖΗ ΤΟΠΟΥΣ ΑΠΟΥ ΕΣΜΙΓΑΜΕ ΞΕΡΑ ΚΛΑΔΙΑ ΠΟΡΙΖΟΥΝ  ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΔΙ ΠΩΣ ΝΕΚΡΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ

ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Kαποτε υπηρχε ενα περηφανο αλογο... το πιο ομορφο απ΄'ολα...
ετρεχε σε αγωνες κουρσας...το πιο γρηγορο... Παντα κερδιζε 
ολα τα αλλα αλογα..κανενα δεν μπορουσε να συγκριθει μαζι του
στην ομορφια... στη γρηγοραδα... στην περηφανεια..
Μεχρι που εφτασε η μερα που σε εναν αγωνα πληγωσε το ποδι του
επεσε κατω... εχασε... τα φωτα τοτε εσβησαν...
Ολοι αυτοι που πριν φωναζαν ''ζητω'' και ''μπραβο'' τωρα δεν ηθελαν να το ξερουν πια..κανεις δε γυρισε να κοιταξει αν ποναει..

αν νιωθει μοναξια..
Εκει κατω πληγωμενο... σε ενα ερημο σταυλο..
Κι ομως ηταν εκεινο που πριν λιγες μερες ολοι επευφημουσαν... ολοι εβλεπαν την αξια και την ομορφια του... εκεινο το ιδιο αλογο που τωρα κουτσο δεν
το ηθελε κανεις...
Δεν το εβαλε κατω ομως... ειπε μεσα του... εγω θα γινω ξανα ομορφο..
η αξια ποτε δε φευγει..οταν εισαι χαρισματικος θα εισαι για παντα..
Περιμενε... καθε μερα εγλυφε το πληγωμενο του ποδι και περιμενε...
Περνουσαν οι μερες... ο ηλιος ανετειλε και εδυε ξανα..και εκεινο ειχε ενα
μονο σκοπο... να αποδειξει σε ολους το λαθος που εκαναν...
Ωσπου ηρθε η μερα...σηκωθηκε ξανα... προχωρησε καλπαζοντας καμαρωτα μπροστα σε ολους..
κανεις δεν το πιστευε πως αυτο το κουστο αλογο... ηταν τοσο ομορφο ξανα..
Αρχισε να τρεχει μαζι με αλλα αλογα και ηταν παλι πρωτο... το πιο ομορφο... το πιο γρηγορο..
Τοτε ξανα ολοι το ηθελαν για δικο τους... ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ...
οχι πια... δε θα εμπιστευοταν κανενα... κανεις δε το ηθελε οταν ηταν κουτσο και ασχημο...
κανεις δεν το εμπιστευτηκε τοτε...
Τωρα ετρεχε ελευθερο... μεσα στα δαση... αναμεσα στα κυματα της θαλασσας ..ηταν ενα αγριο αλογο... απιαστο σαν ολα τα ωραια της φυσης...
οι ανθρωποι του διδαξαν πως μονο η βιτρινα μετραει... και οχι η ψυχη..
κι ομως η ψυχη του ειχε κερδισει...
ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟ... ΑΛΛΑ ΑΠΙΑΣΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ..

Έζησες, έμαθες...

Όταν κάτι τελειώνει, δε σημαίνει πως δεν έπρεπε να υπάρξει ποτέ...!!!
Θυμήσου... έζησες, έμαθες!