Ας καλωσορίσουμε το 2013

ΑΠΟΨΕ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ
ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΠΕΡΑ...Δ.Τ
 

ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΜΕ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟΣ...Δ.Τ

Ελάτε να κάνουμε μαζί Πρωτοχρονιά

Η γοητεία μιας Γυναίκας

Η πραγματική όμορφη γυναίκα είναι αυτή που η γοητεία της είναι μεγαλύτερη από την ομορφιά της και η προσωπικότητα της ισχυρότερη από τη γοητεία της...!!!

Η Δικαίωση

ΤΙ ΕΥΤΥΧΙΑ... ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΣΑΙ.... ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΝΑΜΟΝΗ ΣΤΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ...

Πόσο σ' αγαπώ...

ΕΓΩ ΧΑΡΑ ΜΟΥ Σ' ΑΓΑΠΩ ,
ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΡΟΠΟ ,
ΑΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ Ο ΝΟΥΣ ,
ΤΩΝ ΑΛΛΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ ......

Τι με φοβίζει...

Δεν με φοβιζει να βροντα, να αστραφτει, να χιονιζει.... η ΠΑΓΟΜΑΡΑ της ΨΥΧΗΣ τ'ανθρωπου με φοβιζει..

Να σας τα πούμε;

Τα όνειρα που κάνω...

ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙΑ ΣΕ ΒΑΝΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ..!!!!

Αγάπη και Στοργή!

Η ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ ενός ανθρώπου υψηλής ποιότητας και η ανθρωπιά του,

φαίνεται από την ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ που δείχνει

στα ΚΑΤΩΤΕΡΑ από αυτόν πράγματα, φυτά, ζώα, ανθρώπους...!!

Ποιοι ενδιαφέρονται για μας;

 Κάνουμε τα πάντα για να βλέπουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε να χαμογελάνε, να είναι ευτυχισμένοι... Φοβόμαστε μήπως τους πληγώσουμε άθελα μας... Μα αναρωτιέμαι... Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ποτέ ενδιαφερθεί για το αν θα είμαστε ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι;

Όλα όμως... Προχωράνε...

Κάποιες φορές, γυρνάμε πίσω … ρίχνουμε μια φευγαλέα ματιά, και όλη μας η ζωή περνάει από μπροστά μας, κάποιες πάλι, κλείνουμε τα μάτια προσπαθώντας να μην θυμόμαστε, να μην νιώθουμε, να μην ζούμε…..
Όλα όμως..προχωράνε, τρέχουν, και αναγκαστικά μας κουνάνε, άλλοτε σαν τυφώνας που στο πέρασμά του δεν αφήνει τίποτα ζωντανό, και άλλοτε σαν μια δροσιά.......

ΦΕΡΕ ΧΑΡΕΣ..............

ΣΕ ΜΕΝΑ ΧΡΟΝΕ ΜΗ ΚΡΑΤΕΙΣ, ΠΡΑΜΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΠΟ.....ΦΕΡΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΤΣΟΙ, ΤΩΝ ΑΛΛΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ.............

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

ΤΖΗ ΤΟΠΟΥΣ ΑΠΟΥ ΕΣΜΙΓΑΜΕ ΞΕΡΑ ΚΛΑΔΙΑ ΠΟΡΙΖΟΥΝ  ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΔΙ ΠΩΣ ΝΕΚΡΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ

ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Kαποτε υπηρχε ενα περηφανο αλογο... το πιο ομορφο απ΄'ολα...
ετρεχε σε αγωνες κουρσας...το πιο γρηγορο... Παντα κερδιζε 
ολα τα αλλα αλογα..κανενα δεν μπορουσε να συγκριθει μαζι του
στην ομορφια... στη γρηγοραδα... στην περηφανεια..
Μεχρι που εφτασε η μερα που σε εναν αγωνα πληγωσε το ποδι του
επεσε κατω... εχασε... τα φωτα τοτε εσβησαν...
Ολοι αυτοι που πριν φωναζαν ''ζητω'' και ''μπραβο'' τωρα δεν ηθελαν να το ξερουν πια..κανεις δε γυρισε να κοιταξει αν ποναει..

αν νιωθει μοναξια..
Εκει κατω πληγωμενο... σε ενα ερημο σταυλο..
Κι ομως ηταν εκεινο που πριν λιγες μερες ολοι επευφημουσαν... ολοι εβλεπαν την αξια και την ομορφια του... εκεινο το ιδιο αλογο που τωρα κουτσο δεν
το ηθελε κανεις...
Δεν το εβαλε κατω ομως... ειπε μεσα του... εγω θα γινω ξανα ομορφο..
η αξια ποτε δε φευγει..οταν εισαι χαρισματικος θα εισαι για παντα..
Περιμενε... καθε μερα εγλυφε το πληγωμενο του ποδι και περιμενε...
Περνουσαν οι μερες... ο ηλιος ανετειλε και εδυε ξανα..και εκεινο ειχε ενα
μονο σκοπο... να αποδειξει σε ολους το λαθος που εκαναν...
Ωσπου ηρθε η μερα...σηκωθηκε ξανα... προχωρησε καλπαζοντας καμαρωτα μπροστα σε ολους..
κανεις δεν το πιστευε πως αυτο το κουστο αλογο... ηταν τοσο ομορφο ξανα..
Αρχισε να τρεχει μαζι με αλλα αλογα και ηταν παλι πρωτο... το πιο ομορφο... το πιο γρηγορο..
Τοτε ξανα ολοι το ηθελαν για δικο τους... ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ...
οχι πια... δε θα εμπιστευοταν κανενα... κανεις δε το ηθελε οταν ηταν κουτσο και ασχημο...
κανεις δεν το εμπιστευτηκε τοτε...
Τωρα ετρεχε ελευθερο... μεσα στα δαση... αναμεσα στα κυματα της θαλασσας ..ηταν ενα αγριο αλογο... απιαστο σαν ολα τα ωραια της φυσης...
οι ανθρωποι του διδαξαν πως μονο η βιτρινα μετραει... και οχι η ψυχη..
κι ομως η ψυχη του ειχε κερδισει...
ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟ... ΑΛΛΑ ΑΠΙΑΣΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ..

Έζησες, έμαθες...

Όταν κάτι τελειώνει, δε σημαίνει πως δεν έπρεπε να υπάρξει ποτέ...!!!
Θυμήσου... έζησες, έμαθες!

Αναθρέφω Όνειρα...

 ΜΙΚΙΑ ΤΑΝΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΜΑ ΜΕΓΑΛΑ....

ΣΤΗ ΦΕΥΓΑ ΣΟΥ ΜΟΥ ΤΑ ΠΗΡΕΣ ΠΩΣ Θ' ΑΝΕΘΡΕΨΩ ΑΛΛΑ....

Ποιος κάνει κριτική;

 Για να μου κάνει κάποιος κριτική, θα πρέπει να είναι σαφώς καλύτερος από μένα.
Πιο άξιος, πιο ηθικός, πιο πολεμιστής... Αντε μην τρελλαθούμε στο τέλος!!!

Αγνόησε τους κακούς...

 Λένε... Βρες καλούς ανθρώπους και αγνόησε τους κακούς... 

Εγώ λέω: "Βρες το καλό σε κάθε άνθρωπο και αγνόησε το κακό!"... 

γιατί κανένας ΔΕΝ είναι τέλειος...

Να μη λυγίσεις...

 

Όσο πιο πολλά άσχημα γεγονότα σημαδέψουν τη ζωή σου, τόσο πιο πολλά κερδίζεις. Συνέχισε! Μην καταρρεύσεις! Και αν πέσεις, σήκω! Διευκρίνισε! Κέρδισε! Ζήσε! Αγάπησε! Ονειρέψου! Πόνα! Ερωτέψου! Θυμήσου! Κλάψε! Χάσε! ΜΑ ΜΗΝ ΛΥΓΙΣΕΙΣ ΠΟΤΕ !!!!

Του γυρισμού οι Δρόμοι

ΚΙ ΑΝ ΚΟΠΗΚΑΝ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΘΑ ΠΑΛΕΨΩ...

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΑΝΕΘΡΕΨΩ...

Σε ψάχνω ακόμη...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΑ ΕΓΩ ΦΩΣ ΜΟΥ ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΑΚΟΜΗ ...

ΚΑΙ ΔΕ ΗΦΗΚΑ ΑΓΥΡΕΥΤΟ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Νεκρά όνειρα...

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΖΗ ΤΟΠΟΥΣ ΑΠΟΥ ΕΣΜΙΓΑΜΕ ΞΕΡΑ ΚΛΑΔΙΑ ΠΟΡΙΖΟΥΝ....

ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΔΙ ΠΩΣ ΝΕΚΡΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ...

Μαντινάδες...

Κρατώ βαθιά μέσα μου το "καλοκαίρι"

Κάποιες φορές, γυρνάμε πίσω… ρίχνουμε μια φευγαλέα ματιά, και όλη μας η ζωή περνάει από μπροστά μας, κάποιες πάλι, κλείνουμε τα μάτια προσπαθώντας να μην θυμόμαστε, να μην νιώθουμε, να μην ζούμε…..
Όλα όμως.. προχωράνε, τρέχουν, και αναγκαστικά μας κουνάνε, άλλοτε σαν τυφώνας που στο πέρασμά του δεν αφήνει τίποτα ζωντανό, και άλλοτε σαν μια δροσιά, που μόλις φύγει δεν την θυμόμαστε καν….
Εσύ όμως……
Δημιούργησες αναταραχή… σε έναν νεκρό τόπο… εμφάνισες τον ήλιο... σε έναν συννεφιασμένο ουρανό…. έφερες ζεστασιά σε έναν χειμώνα… και συγχρόνως… με το άκουσμα της φωνής σου και μόνο…. κατάφερες και άλλαξες αυτόματα τις εποχές… έτσι απλά… ο χειμώνας... έγινε άνοιξη... και η άνοιξη... καλοκαίρι…..
Και όταν όλα πάλι κάνουν τον κύκλο τους και προσπεράσουν…. εγώ… θα προσπαθήσω να κρατήσω βαθιά μέσα μου αυτό το «καλοκαίρι» … που γέμισε την ψυχή μου με χρώματα… και μεταμόρφωσε τα πάντα γύρω μου…

Η ελευθερία της Ψυχής

 Μου λείπει τόσο η Ελευθερία της ψυχής που χάθηκε μέσα στα σύννεφα... Εκείνο το χαμόγελο της καρδιάς χωρίς υποκρισίες και ψέμματα... Εκείνο το χαμόγελο που ξεχάσαμε... Μου λείπει εκείνη η χαμένη ελπίδα που έκανε τα όνειρα να μοιάζουν κοντινά... Τόσο αληθινά... Μου λείπουν τα φτερά εκείνα που με έκαναν να πετώ σε καθάριους... ουρανούς και θυμάμαι τον κόσμο έτσι όπως δεν θα τον δω πότε ξανά... Αγνό... Όμορφο... Αληθινό...

Άστους να φύγουν...

Κάποια στιγμή θα φτάσει η ώρα που όσοι αγαπάς θα φύγουν.
Θα προχωρήσουν χωρίς εσένα οι παρέες σου, οι φίλοι σου,
Άστους να φύγουν.
Μην ψάχνεις το λόγο...
Πρέπει να καταλάβεις πως η αγάπη έχει αρχή, μέση, και τέλος.
Επειδή έπαψε να υπάρχει, δε σημαίνει πως η αγάπη που σου έδωσαν κάποτε ήταν ψεύτικη...

Τα άστρα είναι τα Μάτια μου...

Ο ύμνος την Κρήτης...

Θλίψη...

ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΔΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΘΛΙΜΕΝΗ 

ΤΣΑ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗ ΜΗ ΠΟΥΝ ΟΙ ΚΑΗΜΕΝΟΙ....

Πληγές αμοναχία να κλείσω...

ΝΑ ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΗΝΤΑ ΧΩ ΑΠΟΓΙΝΕΙ... ΚΙ ΑΝ ΕΧΩ ΕΔΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΟΥ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΗΝΗ... ΚΙ ΑΝ ΠΕΦΤΩ ΤΟΣΟ ΧΑΜΗΛΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΟΥ ΧΡΕΩΝΩ... ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΓΕΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΑΜΟΝΑΧΙΑ ΠΛΗΡΩΝΩ... ΠΛΗΓΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΑΜΟΝΑΧΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ, ΠΟΥ ΣΕ ΑΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΩ...

Ποιος μπορεί να μας πληγώσει;

Ξέρεις τι είναι
Να αγριεύει η ψυχή σου μα όσο κι αν σε λιθοβολούν με πλάνες λέξεις... Καμιά να μην μπορεί πια να πληγώσει και να ματώσει τη σιωπή σου; ΞEΡΕΙΣ..
Κανείς δεν μπορεί να σε πληγώσει 
χωρίς τη συγκατάθεση σου...

Δε ξέρεις τι σου φυλά η Ζωή...

ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΓΕΛΑΣ... ΚΑΠΟΙΟ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟ...
ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΞΕΡΕΙΣ Η ΖΩΗ... ΤΙ ΣΟΥ ΦΥΛΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ...!!!

Κάθε μέρα, καλύτερη...

Έρωτας είναι...

Κεραυνοβόλα αγάπη...

Η Αλήθεια κεραυνοβολεί. 
Αν της κλείσεις την πόρτα, θα σου έλθει από το παράθυρο.

Η αγάπη έχει αρχή, μέση, και τέλος

Κάποια στιγμή θα φτάσει η ώρα που όσοι αγαπάς θα φύγουν.
Θα προχωρήσουν χωρίς εσένα οι παρέες σου, οι φίλοι σου,
Άστους να φύγουν.
Μην ψάχνεις το λόγο...
Πρέπει να καταλάβεις πως η αγάπη έχει αρχή, μέση, και τέλος.
Επειδή έπαψε να υπάρχει, δε σημαίνει πως η αγάπη που σου έδωσαν κάποτε ήταν ψεύτικη...

Παίζουν με τη νοημοσύνη μας...

Ειλικρινά λυπάμαι πολύ τους ανθρώπους που παίζουν με την νοημοσύνη του αλλου...
και κάνουν καταχρηση της ανεκτικότητας και της καλοσύνης μας...
ευτυχως σε αυτή την ζωή ολα πληρώνονται...
ότι δίνεις... Αυτό θα πάρεις...
το νου σου λοιπόν... ΝΟΜΟΣ....

Τις χαρές τις φέρνει το... Αεροπλάνο

 Παιδί μου είπαν τις χαρές... τις φέρνει αεροπλάνο....
μεγάλωσα... και όμως συχνά... κοιτάζω προς τα πάνω...!!!

Αδιέξοδα...

 Στη ζωή πολλές φορές θα βρεθούμε σε ένα αδιέξοδο το
πώς θα το αντιμετωπίσουμε έχει να κάνει με εμάς και όχι με αυτό..!!

Η ελευθερία της ψυχής

Μου λείπει τόσο η ελευθεριά της ψυχής που χάθηκε μέσα στα σύννεφα... Εκείνο το χαμόγελο της καρδιάς χωρίς υποκρισίες και ψέμματα... Εκείνο το χαμόγελο που ξέχάσαμε... Μου λείπει εκείνη η χαμένη ελπίδα που έκανε τα όνειρα να μοιάζουν κοντινά... τόσο αληθινά... Μου λείπουν τα φτερά εκείνα που με έκαναν να πετώ σε καθάριους... ουρανούς και θυμάμαι τον κόσμο έτσι όπως δεν θα τον δω πότε ξανά... Αγνό... Όμορφο... Αληθινό...

Μερικοί Άνθρωποι...

Μερικοί άνθρωποι το μόνο που κάνουν είναι να....
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΑΘΗ!!!
Μερικοί άνθρωποι...
ΑΠΑΛΛΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ..ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΛΑΣΠΗ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ!!!
Μερικοί άνθρωποι... ΝΤΡΟΠΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ *ΕΝΝΟΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...!!
Μερικοί άνθρωποι... ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΔΕΑ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ "ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ!!!
Μερικοί άνθρωποι....ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟ ΦΩΣ..ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΟΥΝ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥΣ!!!

Ανθρωπάκια...

Μερικοί άνθρωποι... ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥΣ..ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ!!!
Μερικοί άνθρωποι... ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ... 
ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ!!!

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ...

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΩ ΓΙ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ... ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ... ΕΧΩ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ... Ο ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΟΥ 21 ΕΤΩΝ  ΚΑΙ Η ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ 16 ΕΤΩΝ... ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑ... ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ... ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ.... ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΒΗΜΑΤΑ... ΠΟΥ ΕΙΠΑΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΛΕΞΟΥΛΕΣ... ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΩΡΑ...
ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ  ΟΤΙ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ... ΣΑΡΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ... ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ... ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ... ΟΣΩ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ  ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ... ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ... ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ... ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ... ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ... ΜΑΝΟΛΙΟ ΜΟΥ, ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ... ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΩΩΩΩΩΩ...

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ...

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΠΡΟΣΩΠΟ ΠΛΑΣΜΑ... ΕΧΩ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ. ΕΙΧΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΜΟΥ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ 
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΟΥ ΒΙΩΜΑΤΑ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΡΙΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ... ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΕΙΡΩΝΕΥΤΟΥΝ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΝ... ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ.... ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ!!!!
ΚΑ

ΑΘΟΡΥΒΑ...

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.. ΕΡΧΟΜΑΙ ΠΑιΡΝΩ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΜΙΣΕΥΓΩ ΑΘΟΡΗΒΑ ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΩ ΠΡΑΜΑ ΔΕ ΣΟΥ ΓΥΡΕΥΓΩ... ΜΟΝΟ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΝ ΣΕ ΔΩ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ... ΣΟΥ ΤΟ ΧΑ 'ΠΕΙ ΠΩΣ ΘΑ 'ΡΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ...

Το πιο δυνατό κλάμα...

Η ΣΙΩΠΗ της γυναίκας
είναι το πιο δυνατό της κλάμα..
Ξέρεις ότι έχει πραγματικά πληγωθεί,
όταν αρχίζει να... ΣΕ ΑΓΝΟΕΙ..!!

Οι Φίλοι είναι αλλιώς...

Μια παρέα φίλων στου "Φωκίωνα"

Αν σου λείπει κάποιος ξέχνα τον... γιατί αν του έλειπες και εσύ θα ήταν εδώ...

Πραγματικά Νικητές

 Κάποιες στιγμές σου έρχεται να ξεσπάσεις... να ουρλιάξεις... να φωνάξεις... να βρίσεις να χτυπήσεις... Όμως κάθεσαι στη γωνιά σου σιωπηλη και παλεύεις μέσα σου με το τέρας... Ίσως η μάχη με τον εαυτό μας... να είναι η μόνη... που μπορούμε να είμαστε πραγματικά ΝΙΚΗΤΕΣ.

Αγαπώ τις Επιλογές μου

Η ζωή του καθενός, είναι οι επιλογές του....
κι εγώ αγαπάω τις επιλογές μου....
ακόμη κι αυτές στις οποίες έπεσα έξω....
γιατί ήταν αυτές που μ έκαναν να ξεχωρίζω
το ψέμα από την αλήθεια!!!

Ξεχωριστό Μάθημα...

 Κάθε άνθρωπος που έρχεται στη ζωή μας, έρχεται για να μας δώσει ένα ξεχωριστό μάθημα...

Παραμυθάκι μου...

Παραμυθάκι μου, δεν είσαι μια φορά κι ένα καιρό
Είσαι το τώρα και το σήμερα που ζω
Παραμυθάκι μου, δε σ' ονειρεύτηκα σε κάστρα μαγικά
Εγώ σ' αγάπησα απλά και φτωχικά, παραμυθάκι μου

Όσο κρατάει ένα παραμύθι, κρατάει η ζωή, αγάπη μου
Με βασιλιάδες και με σκλάβους, μ' έρωτες ψεύτες και μεγάλους
Οι πλούσιοι και οι φτωχοί
Μα η αγάπη η δική μας, στο παραμύθι της ζωής μας
Δεν έχει τέλος ούτε αρχή

Παραμυθάκι μου, μη σε πλανέψουν τα διαμάντια της ζωής
Κρύβουν φωτιά και λησμονιά και θα καείς
Παραμυθάκι μου, μαζί θα χτίσουμε το κάστρο της χαράς
Φτάνει να ζεις και να σε βλέπω να γελάς, παραμυθάκι μου

Όσο κρατάει ένα παραμύθι...

Η Δύναμη της Καρδιάς...

Έρχομαι παίρνω δύναμη σε βλέπω και μισεύγω

αθόρυβα, δεν ενοχλώ, πράμα δε σου γυρεύω...

Μόνο η παρουσία σου δύναμη μου χαρίζει

γι'αυτό και λίγο αν σε δω η καρδιά μου φτερουγίζει...

Σου τα 'χα πει πως θα 'ρχομαι από μακριά να βλέπω

τον άνθρωπο που αγάπησα και δίπλα μου δεν έχω...

Την Λεβεντια Σου Κρητη Μου

ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΝΑ ΜΟΥΝΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ  

ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΧΑΔΙ....

Σ' Αγαπώ!

 ΕΓΩ ΧΑΡΑ ΜΟΥ Σ' ΑΓΑΠΩ ,
ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΡΟΠΟ ,
ΑΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ Ο ΝΟΥΣ ,
ΤΩΝ ΑΛΛΟΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩ ..