ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ...

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΩ ΓΙ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ... ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ... ΕΧΩ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ... Ο ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΟΥ 21 ΕΤΩΝ  ΚΑΙ Η ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ 16 ΕΤΩΝ... ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑ... ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ... ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ.... ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΒΗΜΑΤΑ... ΠΟΥ ΕΙΠΑΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΛΕΞΟΥΛΕΣ... ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΩΡΑ...
ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ  ΟΤΙ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ... ΣΑΡΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ... ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ... ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ... ΟΣΩ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ  ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ... ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ... ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ... ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ... ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ... ΜΑΝΟΛΙΟ ΜΟΥ, ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ... ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΩΩΩΩΩΩ...